Nieuwe keuken

Zoals beloofd laat ik jullie foto's zien van onze keuken na de enorme verbouwing. Nog even de foto's van hoe het er eerst uit zag..

Heel veel muurtjes, lage plafonds, oranje tegeltjes, een vieze schuifdeur, allerlei verschillende vloertjes, enz.
We zijn begonnen met het slopen van al deze oude rommel en hebben er uiteindelijk één grote ruimte van gemaakt. Ik houd zelf nog wel van muurtjes en dan bijvoorbeeld met een leuk nostalgisch raampje erin, maar van Cornelis moest echt alles eruit. Hij heeft niet altijd dezelfde smaak als mij ;-(.
Maar ik moet zeggen dat ik erg blij ben met het resultaat! Ik heb helaas nog maar één foto en die is zelfs ook nog, inclusief verhuisdoos. De aanbouw waar de eettafel staat is op deze foto niet te zien. Maar toch krijg je een beetje beeld hoe het geworden is.
In een volgende post vertel ik de details en hoop ik meer foto's te kunnen laten zien.

Hartelijke groet,
Willeke

Lang geleden

Al weer langer dan een jaar geleden schreef ik mijn laatste blogberichtje. Inmiddels hebben we ons tweede kindje, Lynde, gekregen en zijn we een maand geleden verhuisd. Ook ben ik erg druk met de verkoop van Madelief.

Wat heb ik de afgelopen tijd een vragen naar mijn blog gekregen, ik wist niet dat er zoveel mensen mijn blog lezen. Erg leuk om te horen! Ik heb een tijd lang een virus gehad en kreeg enorm veel spamreacties via mijn blog binnen. Gelukkig krijg ik die nu niet meer en kan ik eindelijk gewoon weer een gezellig berichtje plaatsen! Op zich heb ik genoeg leuke dingen om te delen met jullie, nu we verhuisd zijn ;-).

Aanstaande zaterdag ga ik ook naar de bloggersdag bij Esatto die Patricia en Martine georganiseerd hebben. Ik heb er erg veel zin in! Ik bedacht me natuurlijk wel dat ik dan iets te vertellen moet hebben en mijn blog wel een beetje actueel moet zijn ;-). Daarom deze week snel nog wat kiekjes van ons nieuwe huis.

Het is allemaal erg snel gegaan. We woonden heel fijn in ons oude huis, maar droomden altijd al van een vrijstaand huis met grote tuin. En dan ook nog het liefst in de straat waar we woonden, omdat we het zo naar ons zin hadden. Toen ging de eigenaresse van ons nieuwe huis naar een verzorgingstehuis en hebben we 'brutaal' gevraagd of het huis binnenkort te koop kwam. Haar zoon zou het ons laten weten als dit het geval was. We hadden er een hele tijd niet meer aan gedacht, toen hij opeens voor onze deur stond met de vraag of we nog interesse hadden en of we dit dan binnen twee weken wilde laten weten. Pfff... dat was wel even 'schrikken' hoor.

Alles is toen heel snel gegaan. De avond voordat we op vakantie gingen hebben we het huis gekocht. De volgende ochtend ging de telefoon al met de vraag of ze in ons oude huis konden komen kijken. Ook tijdens onze vakantie hebben we een aantal appjes van mogelijke kopers gehad (de roddelpers gaat snel ;-), we hadden ons eigen huis nog helemaal niet in de verkoop). De zaterdag toen we terug kwamen van vakantie hebben we gelijk de eerste kijkers gehad. Ze hadden één rondje gedaan, gingen op de bank zitten en zeiden in koor: We willen het huis kopen! Heel bijzonder allemaal, dat we ons huis binnen twee weken gekocht en verkocht hadden, zonder makelaar.

Het huis waar we nu in woonden moest helemaal op de schop. Het was duidelijk te zien dat er een oud vrouwtje in gewoond had. Omdat Cornelis niet zo heel handig is, hebben we gelukkig heeel veeel hulp gehad van familie en vrienden. Daar zijn we tot op vandaag toe heel erg blij mee! Vorige week zijn we nog uit eten geweest met de mensen die ons bijna iedere dag/avond geholpen hebben.
Het was een erg gezellige tijd, maar het is nu toch ook wel heerlijk dat alles achter de rug is!

Ik zal jullie niet langer in spanning houden en laat jullie in deze post de foto's zien van het huis in de staat hoe we het gekocht hebben. Morgen wil ik jullie als eerste de keuken laten zien, hoe hij er nu uitziet!

 

De keuken

 

Slaapkamer, grenzend aan de keuken.

 

De woonkamer

 

 

 

De hal

 

Slaapkamer 1

 

Slaapkamer 2

 

Slaapkamer 3

  

Verschrikkelijke allemaal he. Als ik de foto's nu weer zie, kan ik me haast niet voorstellen dat het er zo heeft uitgezien.

 

Ik ben benieuwd wat jullie van het resultaat van de keuken vinden...

 

Hartelijke groet,

Willeke

Nieuwe uitdaging

Daar ben ik weer....

Dat werd tijd, hoor ik jullie denken ;-).

De laatste tijd ben ik druk geweest met andere dingen dan bloggen, namelijk met mijn nieuwe Facebookpagina: https://www.facebook.com/pages/Petite-Ch%C3%A9rie/659880967385226

We verkopen dames-, kinder- en babykleding. Hartstikke leuk om te doen en de reacties zijn erg positief.

Natuurlijk vind ik het ook nog steeds leuk om creatief bezig te zijn in huis, alleen het bloggen schiet er gewoon bij in. Daarnaast ben ik nu 32 weken zwanger en druk met het opknappen van de kamertjes (ook een nieuwe stoere kamer voor Lucas) en andere dingetjes voordat de kleine komt.

Ik wilde jullie dit niet onthouden en toch even een update geven. Ik blijf in ieder geval jullie berichten lezen, hartstikke leuk!

Hartelijke groet,
Willeke

Gastenboekje

Op het krukje naast mijn stoel in de keuken ligt een gastenboekje en een boekje wat ik voor mijn trouwen maakte vol met ideetjes voor de bruiloft.

Het is echt geweldig om al die verhaaltjes van familie en vrienden terug te lezen. Ik haakte een omslag met een kabel om het boekje heen met een stoere veter als sluiting. In de tuin vond ik twee veren die ik tussen de veter gestoken heb. Regelmatig kijk ik, onder het genot van een kopje koffie, in het boekje.

Ook heb ik een boekje op het tafeltje liggen met allerlei ideetjes voor onze bruiloft, inmiddels al weer vijf jaar geleden. Leuk om te zien wat ik toen mooi vond.

Voor in het boekje zit een envelopje met een stukje stof van mijn bruidsjurk.

Ik moest lachen toen ik dit las. De avond voor de bruiloft waren we namelijk onze ringen kwijt. De hele familie heeft meegezocht. Uiteindelijk is Cornelis om half 2 s'nachts naar ons nieuwe huis gereden waar ze op de 'logeerkamer' in een tasje lagen. Ik had ze daar neergelegd, met het idee dat dat een heel goed plekje was en ik ze niet kwijt zou raken. Pff.. we hadden zelfs al bedacht om de ringen van mijn vader en moeder maar te gebruiken, toch nog leuk voor de foto's. Gelukkig was dit niet nodig. Haha.

En ja, de auto, dezelfde als Willem-Alexander en Maxima. We vonden 'm zo mooi. Het was een van de hoogtepunten van onze bruiloft.

Hartelijke groet,

Willeke

Opknap krukje

Tadaa... wat heb ik er al een plezier van gehad. Het krukje heeft al naast de bank in de kamer, naast een stoel in de keuken, in de veranda en in het raamkozijn gestaan. Ik ben er helemaal happy mee. En dat voor drie euro... Het allerleukst..

 

Het blad heb ik eerst geschuurd. Daarna een flinke scheut ammoniak eroverheen om het hout grijs te maken. De pootjes heb ik één keer geraakt met white wash verf. Daarna heb ik grondig alle randjes doorgeschuurd voor een stoer effect. Heel simpel. Ik was in een kwartiertje klaar.

Vinden jullie 'm leuk?

 

Op dit moment heb ik een gastenboekje en een boekje met ideetjes/herinneringen aan onze bruiloft op het tafeltje liggen. In een volgend berichtje meer over deze boekjes. 

 

Hartelijke groet,

Willeke

Kringloopvondsten

Zoals jullie weten vind ik het geweldig om bij onze kringloop te neuzen, één straatje verderop.
Deze keer vond ik een krukje en een kapstok. Allebei drie euro, een prikkie dus.
Ik ben weg van krukjes. Je kan het voor zoveel doeleinden gebruiken. Zelf kan ik nog wel een bijzettafeltje gebruiken, dus het lelijke donkerbruine krukje ging mee.

Ook kapstokjes vind ik geweldig. Ander kleurtje, nieuwe haken...

 

Het krukje was een kwartier later klaar. De kapstok ligt nog steeds in de schuur, haha. Bij mij moet het ook gelijk klaar zijn. De haken bleken goed vastgeschroefd te zitten en het verven was ook een grote klus. Maar goed, de haken zijn er inmiddels af en de kapstok staat één keer in de verf. In een volgend berichtje laat ik jullie het krukje zien.

 

Hartelijke groet,

Willeke

Vakantie Italie

Heerlijk om al jullie vakantieverhalen te lezen. Ik ben afgelopen tijd wat saai geweest met het bloggen, maar zal ook even wat vakantiefoto's aan jullie laten zien.

We zijn twee weken naar Brezzo di Bedero geweest, aan het Lago Maggiore, in het noorden van Italie. Heerlijk weer, en wat een prachtige omgeving. Leuke plaatsjes, straatjes, gezellige sfeer, lekker eten, en niet te vergeten palmbomen met geweldig grote takken met gedroogde besjes. Die zijn leuk voor mijn interieur...... Het bleek dat de meeste besjes al van de takken gevallen waren, maar bij één huisje op ons park hingen er nog prachtige takken. Een brutaal mens heeft de halve wereld, dacht ik.. Ik mocht ze allemaal hebben. Ik Cornelis de ladder opgejaagd, want die palmboom stond natuurlijk op een onhandige plek en was hoger dan we dachten. Na een uurtje zagen had ik er wel genoeg en heb uiteindelijk de hele buurt/familie blij kunnen maken.

 

Als je in de buurt van het Lago Maggiore bent moet je een dagje naar de Borromeïsche eilanden gaan. Echt een aanrader. Op één van de eilandjes vond ik een mooie tak. Die moest natuurlijk mee. Hij was zwaarder dan ik dacht, arme man van me..

 

De tak ligt nu op de schutting in de tuin. Ik ben helemaal in mijn sas. Het grappige was dat we op de terugweg aangehouden werden. Ik zag de politie al zo raar kijken naar al die takken die overal tussen onze bagage uitstaken, haha. Toen ze onze eerlijke en betrouwbare gezichten zagen, mochten we weer doorrijden ;-).

 

 

 



 

Wat hebben we genoten en wat zijn twee weken snel om.

 

Hartelijke groet,

Willeke

Nieuwe blog!

Graag wil ik jullie voorstellen aan mijn nicht Jacoline. Ze is vandaag begonnen met een blog en volgt ons allemaal al een tijdje.
Jacoline is enorm creatief en heeft erg leuke hobby's. Een van deze leuke hobby's is vilten:

Vinden jullie haar zelfgemaakte lamp met een vilten kap niet prachtig? Je kunt haar blog vinden via www.betuwsvilt.blogspot.nl.

Ik denk dat ze het hartstikke leuk vindt als jullie haar gaan volgen.

Hartelijke groet,
Willeke

Bloemengezelligheid

Ik heb ze al heel wat keren op jullie blog langs zien komen: bossen vol fluitenkruid.

Ik ben van de week met m'n fiets, inclusief fietstassen een laantje in gefietst en heb m'n tassen helemaal vol geladen. Eerlijk gezegd voelde ik me wel een beetje fietsen hoor en ik voelde me er ook op een of andere manier niet helemaal prettig bij. Net alsof ik bloemen aan het stelen was, terwijl de gemeente me nu vast dankbaar is dat ze minder hoeven te snoeien.

Een aantal van jullie houden niet van bloemen in huis en kiezen liever voor een eenvoudige tak. Alleen een tak kan ik ook erg mooi vinden, maar toch kan ik niet zonder een bosje verse bloemen op tafel. Is het niet uit de winkel, dan maar langs de slootkant..

Met Moederdag heb ik nog iets leuks meegemaakt. Er werd op zaterdagmiddag aangebeld door een jongen met een grote grijns op zijn gezicht en een grote bos bloemen. Ik helemaal blij naar de deur, want ik vond dat Lucas wel erg enthousiast was voor Moederdag (ik had ook al twee grote hortensia's gehad). Nee mevrouw, ze zijn helaas niet voor u. Uw buurvrouw is niet thuis, vandaar dat ik bij u aanbel. Vreemd, want de buren waren met vakantie. Maar goed, die kwamen maandag thuis en ik ging de bloemen alvast voor ze op de vaas zetten. Op het kaartje stond 'x Stan'. De buurvrouw heeft helemaal geen zoon die Stan heet.. Toch wel vreemd. Toen zag ik dat er op het kaartje ook een heel ander adres stond. Ik lopend het boeket naar het goede adres gebracht (bleek helemaal aan de andere kant van de lange straat te zijn en ondertussen kreeg ik een stortbui over me heen ;-))
Twee uur daarna werd er weer aangebeld. Dezelfde jongen stond met een grote grijs en een bos rode rozen voor de deur. Voor u mevrouw, excuses voor de verkeerde bezorging! Ik heb het wel drie keer uit moeten leggen aan Cornelis van welke leuke jongen ik wel niet een bos rode rozen had gekregen, haha.

Maar goed, even terugkomend op mijn fietstas vol met geplukte bloemen..:

 

 

 

 

 

 

 

Hartelijke groet,

Willeke

Creatief vogelhuisje

Ik heb een nieuwe fiets! Zo'n echte crème transporter, inclusief mand en knalroze fietstas met bloemetjes. Ik ben helemaal in m'n nopjes en heb dan ook bijna de hele dag op mijn fiets doorgebracht. Toen Lucas sliep in het voorzitje vond ik het wel weer even genoeg, wel een beetje sneu voor hem...
Ik fiets als het kan iedere dag. Je kunt hier in de buurt ook zo veel prachtige routes rijden!

Dus vanmiddag op de fiets naar de Ienie Minie Lentefair. Mijn tante had me uitgenodigd om ook even te komen kijken. Ik had niet verwacht dat het zo'n leuke fair was. Echt hartstikke leuk. Ik had natuurlijk veel te weinig geld bij me, maar heb wel wat visitekaartjes meegenomen om later eens te neuzen op internet.
Mijn tante maakt zelf leren tassen. Echt prachtige exemplaren die je ook nog eens helemaal naar wens kunt bestellen. Het kost wel wat meer dan een gewone tas, maar dan heb je ook wat. Neem eens een kijkje op haar website www.mooi-meegenomen.nl.

Ik vind het altijd wel knap hoor, als iemand zo kunstzinnig is (ik houd niet van alle kunst hoor), maar zo kreeg ik vandaag van mijn tante een zelfgemaakt vogelhuisje mee. Gemaakt van een oud blik van de kringloop. Mijn oom heeft er een pvc-buisje in gemaakt. Tussen de tassen had ze door de hele kraam zelfgemaakte vogelhuisjes staan. Ik zou het niet bedenken..

Maar goed, het blik is best nog wel kleurig voor mijn tuin. Ik heb 'm opgehangen naast de blauwe schuurdeur en de roze rozen. Past precies. Toen Cornelis thuis kwam moest hij wel lachen, want het huisje schijnt andersom te moeten. Nu kunnen de vogeltjes niet op het buisje landen en moeten ze iedere keer door het blik naar boven vliegen. En natuurlijk hebben alle vogels al een nestje gelegd..
Tja.. ik vind het idee wel leuk.. weer eens wat anders.

 

Hartelijke groet,

Willeke

Opgeknapt tafeltje

Al een tijdje stond een tafeltje in de schuur op een opknapbeurt te wachten. Gekocht bij de kringloop in een afschuwelijk vreselijk koloniaal kleurtje.. De kringloop hier draait overuren door mijn bezoekjes. Een straat verderop, ideaal om even te neuzen als Lucas op bed ligt.

Ik dacht dat het een makkie zou zijn om de donkere lak eraf te krijgen, maar na 7 keer ontstoppingsmiddel inclusief gaten in mijn panty (wat is dat sterk spul), 3 keer ammoniak, schuren, enz, was het nog niet naar mijn zin (ik overdrijf natuurlijk een klein beetje).

Uiteindelijk heb ik een potje whitewash gekocht en een laagje over de pootjes gesmeerd. Gelijk genoeg en helemaal zoals ik het wilde hebben.

Eigenlijk wilde ik het blad ook gewoon zo laten, zonder een verfje te geven. Vaak vind ik gewoon hout, zeker zo stoer. Maar manlief had bedacht om zijn auto te wassen en alle vieze doeken e.d. heerlijk op mijn tafeltje te leggen. Een paar dagen daarna kwam ik de stapel natte doeken tegen, inclusief een grote zwarte vlek die met geen mogelijkheid meer weg te krijgen was. Tja.. Dan maar een verfje in taupe kleur erover.

Het resultaat vind ik in ieder geval helemaal leuk:

 

Wat vinden jullie er van?

 

Afgelopen weekend zijn we heerlijk een paar dagen naar de kust geweest. Mijn ouders hebben een chalet gekocht en daar kunnen we heerlijk af en toe gebruik van maken. Vandaag ben ik aan de poets geweest, het natte weer heeft toch nog voordelen.

 

Ik ga jullie blogberichtjes lezen...

 

Hartelijke groet,

Willeke